مصدر: اسمى است که از میان چهار مفهوم فعل، فقط معنا را دارد و از سه مفهوم دیگر (زمان، شخص، تعداد) بىنصیب است. ساخت مصدر چنین است: بن ماضى + ـَ ن. مثال: برخاستن. معمولا فعل را به این چهار گونه اصلى تقسیم مىکنند: ماضى، مضارع، مستقبل، اَمر. فعل ماضى: نشان مىدهد که آغاز انجام معناى فعل در زمان گذشته است. مانند : زدم ، می زدم ، زده بودم انواع فعلماضى: فعل ماضی بر 5 نوع است : 1-ماضی ساده (مطلق): فعلی است که در گذشته به طور ساده(مطلق) انجام گرفته است. خواه به زمان حال نزدیک و پیوسته و خواه دور باشد .وآن از بن ماضی وافزودن شناسه های لازم ساخته می شود: (رفتم – رفتی – رفت – رفتیم – رفتید – رفتند) پارسال این کتاب را خریدم . 2-ماضی استمراری :آن است که دلالت کند بر صدور فعل در زمان گذشته به طریق استمرار و تکرار و تدریج و علامت آن " می " یا " همی " است در اول ماضی مطلق : (مینوشتم- مینوشتی- مینوشت- مینوشتیم- مینوشتید- مینوشتند) روزها در س می خواند . شب ها کار می کردند . گاهی نیزبا افزودن«می»یا «همی»در اول ماضی مطلق ویا(ی)در آخر ماضی مطلق ویا(می)در اول(ی)درآخروگاهی نیز(همی)دراول(ی)در آخر ماضی مطلق ساخته می شود.مانند: همی دیدم - می دیدمی- دیدمی- همی دیدمی 3- ماضی نقلی : فعلی است که از گذشته آغاز شده ومعمولاًتاحال ادامه دارد واز صفت مفعولی فعلی که می خواهیم بسازیم و(ام،ای،است،, ...ادامه مطلب