خط میخی فارسی باستان پس از انقراض دولت هخامنشی از رواج افتاد و خواندن آن فراموش شد.تا اینکه ، اخبار و گزارش هایی که جهانگردان و سیاحان اروپایی از اوایل قرن هفدهم میلادی به این سوی ، به هنگام سیر و سیاحت در شرقو بازدید از ویرانه های تخت جمشید ، فراهم کرده بودند، توجه دانشمندان اروپایی را به آن جلب نمود.در قرن هجدهم میلادی ، چندین کتیبه به خط میخی فارسی باستان در اروپا منتشر شد، از جمله : رونوشت کامل یکی از کتیبه های داریوش در تخت جمشید که ، شاردن(Chardin) جهانگرد معروف فرانسوی ، در سال1711 آن را منتشر کرد. همچنین کتیبه ای از خشایار شاه بر روی گلدانی از سنگ مرمر که کنت کایسون (Count Caylus) ، در سال 1762 گزارشی درباره آن به محافل علمی آن روزگار ارائه نمود.
در سال 1765 ، كارستن نيبور(Carsten Niebuhr) رونوشت هاي دقيق تري از كتيبه سه زباني تخت جمشيد تهيه كرد ونيبور از بررسي اين اسناد پس از بازگشت از شيراز ، در سال 1778 به انتشار آن پرداخت. نیبور از بررسی دقیق این اسناد خوبي دريافت كه ، كتيبه ها از چپ به راست و به سه گونه نظام خطي كاملا متفاوت از هم نوشتهشدهاند . چند صباحي بعد ؛ در سال 1798 م اولافگرهارد تيخسن( Olav Gerhard tychsen ) پي برد كه اين سه نظام خطي متفاوت در كتيبه ها ، در حقيقت ، مبين سه زبان مختلف هستند و نشانه ميخ مانند موربي كه در ساده ترين نوع اين سه شيوه كتابت به طور منظم پس از چند علامت تكرار مي شود، ظاهراً نشانه مقسم كلمات بوده است. ما او ، به اشتباه ، اين كتيبه ها را متعلق به دوره اشكانيان دانست.در سال 1802 م ؛ فردريش مونتر( Friedrich munter)مستقل از تيخسن ، علامت واژه جداكن را در اين كتيبه ها تشخيص داد و تصور كرد كه ، گروهي از نشانه هايي كه در اين سنگ نوشته ها بيشتر از نشانه هاي ديگر تكرار میشود ، احتمالا بر مفهوم « شاه » و« شاه شاهان » دلالت می کند . او از روي برخي از قراين احتمال داد كه كتيبهها متعلق به دوره هخامنشي هستند. باوجود مساعي مستمر اين دانشمندان و چند تن ديگر ، هنوز پيشرفت واقعي در گشودن رموز خط ميخي فارسي باستان حاصل نشده بود ، تا اينكه گئورگ فردريش گروتفندآلماني ، در سال 1802 ، به اين كارهمت گماشت.
۷ عاملی که شما را وادار به خوردن چای سبز میکند...برچسب : نویسنده : nimkate7 بازدید : 210